80 dakikalık bir aile ziyareti molası.
Hayalkırıklıklarını , mutlulukları ve özlemleri içine sığdırmış kocaman tahta bir fotoğraf kutusu.
Anne kokusu.
Hatıralar.
3 kardeşin haylaz günlerinin anımsanması.
Nostalji.
Biraz gözyaşı ve derinden gelen o buğulu 60lar müziği .
Hepsinden öte buz gibi,hala ilk günkü kadar soğuk,ferah ve lezzetine doyulmaz Limonata.
Bu sezon son birkaç kez sahnelenmeye hazırlanan bu oyun,sıfırnoktiki'den çıkan nadide parçalardan biri.
İlk oyunu ''Deney'' ile Uluslararası Interplay Genç Yazarlar Festivali'ne kabul edilen Sami Berat Marçalı oyunun yazarıyken,yönetmen koltuğunda Murat Mahmutyazıcıoğlu oturuyor.
Sami Berat Marçalı'yı bu sezona damgasını vuracak gibi görünen ''Korku Tüneli'' ve önceki oyunları ''Disosya'' , 'Yalnızlar Kulübü'' ve ''Bazı Sesler''den de anımsamak mümkün.
Oyuncu kadrosuysa bir harika !
Daha önce çoğuna hiç rastlamadığımız ama sanki bir yerlerden hep çıkaracak gibi hissettiren yepyeni taptaze genç suratlar var kadroda.
Örneğin bu trajedi denizinde boğulan ailenin içinde kapana kısılmış ve yazdığı kitapla hayata tutunmaya çalışan kızı Müge'yi canlandıran Banu Çiçek Barutçugil , daha ilk dakikalardan oyunun geleceğinde patlatacağı bombaları ufak ufak hissettiriyor izleyiciye.
Bunun dışında ailenin büyük oğlu Ege rolündeki Tevfik Şahin; ve Ege'nin sevgilisi Koray'a hayat veren Barış Gönenen de henüz yeni tanınmaya başlamış ancak çok yakın bir gelecekte oldukça sık görmeye alışmamız gereken genç yeteneklerden...
Son olarak da ailenin yaramaz,şıpsevdi ve sevgilisinin arkasından taa Parislere gidecek kadar gözükara olan Melih'i rolünde Sezgi Mengi'yi tanımamak elde değil,çünkü kendisi uzun yıllardır TV ekranlarında karşımıza çıkıyor o veya bu şekilde...
Ama biri var ki...onun için,sırf onun için bile gidilmeli ikincikat'a.
Tabii ki Deniz Türkali'den bahsediyorum.
Kendisini terk eden kocasının,askerde bacaklarını kaybetmiş ve o depresyon sürecinde ruhundaki boşluğu doldurmak için homoseksüeliteyle varolmaya çalışmış büyük oğlu Ege'nin,aşık olduğu bir kızın ardından tek kelime etmeden Paris'e gidecek kadar umursamaz olan gözbebeği Melih'in ardından Alzheimer hastalığına yakalanmış olan , bazen de o hastalığı gizli maskesi olarak kullanan ; ama her şeye rağmen ailesine kollarını açmış heybetli bir çınar ağacı gibi duran,bu tavrından ne olursa olsun ödün vermeyen anne Özlem...
Onu betimlemek şöyle de mümkün tabii...
Ailenin bireylerinin her bir araya gelişinde, onu ilk günkü coşku ve kahkahalarla anımsamasına ve beraberinde gelen güzel anıları da hatırlamasına vesile olan ''Limonata'' karışımını hazırlayan anne...
Biricik,tatlı mı tatlı ''anne''leri...
80 dakikaya nasıl bu yoğunlukta gerçeklik sığdırılabilmişler,doğrusu merak içindeyim.
Gerçek hayattan bir dem bile uzak olmayan , aksine sanki eve gittiğimizde karşılaşacağımız yüzlerin onlarınki olacağı hissini uyandıran tadından yenmez bir oyun Limonata.
Yazın artık resmen ''bittim ben'' sinyallerine daha fazla direnemeyeceğimiz şu sonbahar zamanı,yazı kapatmak;belki de hayatlarımızda da eksik kalmış/yaşanmamış/yaşanmayı bekleyen/tamamlanmamış herhangi bir sayfayı kapatmamıza vesile olacak, serin mi serin,ferah mı ferah oyun.
Gözleriniz yaşarırsa da endişelenmeyin;şekerden yana cimri davranılmış,hafif ekşi..ondandır muhtemelen:)
Uzun lafın kısası,
Beyoğlu Olivio Han'daki ikincikat , sizleri tüm samimiyetiyle bekliyor bir süre daha .
Elinizi çabuk tutun :)
Unutmadan...
Oyunun akademik anlamdaki başarılarına da bir göz atmakta fayda var..
Sırasıyla Ödüller,Adaylıklar,Festivaller ve Özel Projeler:
-17. Sadri Alışık Tiyatro ve Sinema Oyuncu Ödülleri-Yardımcı Rolde Yılın En Başarılı Erkek Oyuncusu Ödülü - Barış Gönenen
-12. Direklerarası Seyircileri Tiyatro Ödülleri - Genç Yetenek Teşvik Ödülü - Barış Gönenen
-14. Devlet Tiyatroları Sabancı Uluslararası Adana Tiyatro Festivali
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder